Friday, September 4, 2015

آیا می شود سوگوار نبود؟

16 تیر 

امروز با هر فرهنگ و بینش و سلیقه و مذهبی که باشیم، اگر در دل به عدالت، آزادگی و استقامت در مقابل ظلم گرایشی باشد، سوگواریم. چرا که سالروز فقدان اوست؛ کسی که فارغ از همه محدودیت ها و دسته بندی ها میان انسان ها زیست و هرگز از آرمانی های انسانی اش عقب ننشست. نه فریب قدرت را خورد و نه ذلیل شهرت شد. در اوج قدرت بر حقوق مردم پای فشرد و حاکم را منهای رعایت رعیت ستمگری شکست خورده بیش ندانست. 
مردم فریبی نکرد و حقیقت را هر چند تلخ، بیان داشت. در صحنه نبرد اسیر حب و بغض شخصی نشد و اخلاق را در عرصه سیاست فراموش نکرد. درحیطه سیاسی اش اجازه «بد اخلاقی» و «شکستن حریم» را نداد، چنانچه در بحبوبه جنگ صفین در مقابل فحاشی سربازانش به اهل شام محکم ایستاد. همین طور در حوزه حکومت از ظلم ترسید و بر آسیبی به پای زنی یهودی فریاد بر آورد یا بر ستمی که در دستگاه خلافتش بر شهروندی رفت، گریست. او حتی مردم را از رفتار ذلیلانه در مقابل امام خود بر حذر داشت و اینها همه در نهج البلاغه خواندنی و در سیره آن امام دیدنی است. 
حالا امروز آیا می شود سوگوار نبود؟ امروز که ظلم و ستم و خونریزی و وحشت از یمن، عراق، سوریه، افغانستان و پاکستان تا پایتخت کشورهای اروپایی امتداد یافته آیا می شود برای فقدان چنین شخصیتی و خسارتی که بر انسانیت ما وارد شده عزاداری نکرد؟

No comments:

Post a Comment