مشکل گرایان و راه حل گرایان

٦ خرداد ۱۳۸٩

گاهی بحث وقتی به موضوعات روز می رسید داغ می شد و گاهی هم کشدار. البته وقتی درخت توت را می تکاندیم دیگر هیچ بحثی مطرح نبود جز توت خوری.  

گوش شیطان کر این جلسات محفل انس خانوادگی ما که از مدت ها پیش پا گرفته، هنوز ادامه دارد و حتی وقتی همه شرایط مساعد تعطیلی آنست، همت جوانان و انگیزه بزرگ ترها آن را سر و سامان می دهد.

جلسات که به طور چرخشی در منازل بزرگترهای فامیل و در سه شهر تهران، اصفهان و قم می گردد، این بار در قم و با حضور جمع قابل توجهی از اعضا برگزار شد؛ از اعضای مسن و روحانی 75 ساله گرفته تا کودکان ناقلای یکی دو ساله. علاوه بر تنوع سنی،  تنوع فکری هم از ویژگی های جمع های خانوادگی گسترده است.

جوان ترها همیشه خواهان تنوع در بحث و در نظر گرفتن خواسته هایشان هستند و سوالات خود را در مورد مباحث ریشه ای و عمیق اعتقادی به صراحت بیان می کنند. بخشی از جلسه هم همیشه به تجزیه و تحلیل مسایل روز می گذرد و این بار که محفل انس ما با روزهای وفات حضرت زهرا مصادف شده بود به این موضوع و حواشی آن نیز پرداخته شد.  

خوشبختانه فرصت برای اظهارنظر و شرکت همه در مباحث هست، حتی کوچکترها که بعضی اوقات با خواندن قطعه شعر یا ارایه مطلبی، دغدغه های خود را طرح می کنند.

این بار در انتهای جلسه یکی از اعضا مطلبی را در خصوص افراد «راه حل گرا» و افراد «مشکل گرا» ارایه داد و از اعضا خواست تا سه اتفاق مهمی را که فکر می کنند در ده سال آینده در ایران پیش می آید و نیز سه اتفاقی را که در جهان رخ خواهد داد، بنویسند. سوال بعدی که باید به آن جواب می دادند این بود که این اتفاقات را در جهت مثبت ارزیابی می کنند یا منفی.

در واقع از نتایج این نظرخواهی می شد فهمید که نگاه جمع نسبت به آینده بیشتر متمرکز بر مشکلات است یا اینکه به دنبال راه حل ها هستند.

جالب است بدانید که برآیند جمع درباره آینده، انجام تغییرات مثبت هم در ایران و هم در دنیا بود؛ آن هم تغییراتی شدید به شکلی که معتقد بودند وضعیت کنونی نه در دنیا و نه ایران پایدار نیست.

البته تعدادی هم – اگر چه اکثریت نبودند – بر مشکلات تمرکز بیشتری داشته و جهت گیری مثبتی را در ده سال آینده نمی دیدند.

در مورد این نظرات، میان «راه حل گرا»ها و «مشکل گرا» ها بحث طولانی در گرفت. تحلیلگر بحث می گفت: مسئله این است «مشکل گرا»ها در خود مسئله غرق می شوند و کمتر به راه حل می پردازند. در حالی که «راه حل گرا»ها به رغم وجود مشکلات به دنبال راه حل هستند و حاضر نیستند خود را در مشکلات غرق کنند.

یکی از نوجوانان هم به نکته خوبی اشاره کرده و گفت: اگر کسی مشکلات را بشناسد، در واقع بخشی از راه را طی کرده است ولی ما گرفتار وضعیتی هستیم که بعضی ها وجود مشکلات را انکار می کنند و این مصداق همان مثلی است که می گوید: آن کس که نداند که نداند ... در جهل مرکب ابدالدهر بماند

از همه اینها که بگذریم بعد از جلسه، تکاندن درخت توت و نوش جان کردن توت ها به طور مستقیم از تولید به مصرف خیلی مزه داد. جای شما خالی.