پس از چند دهه بحث در مورد چگونگی کودتای 28 مرداد 1332، بالاخره خانم مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه امریکا در سال 2001 - با برطرف سازی طبقه بندی افشای اسناد مربوط به عملیات آژاکس - به طور رسمی دخالت کشور متبوعش را در ایران برای سقوط دولت ملی دکتر محمد مصدق و آغاز 25 سال دیکتاتوری سیاه پهلوی مورد تایید قرار داد. وی همچنین از وقوع آن کودتا در ایران عذرخواهی کرد. بنابراین مدت هاست آمریکا و انگلیس دخالت های اعمال شده دراین مورد را منکر نمی شوند. در روزهای اخیر نیز «رون یل» کاندیدای احتمالی جمهوری خواه آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری آینده در برنامه زنده شبکه خبری فاکس نیوز ضمن اظهار تمایل به مذاکره با ایران در پاسخ به رقیب خود گفت: «جناب سناتور شما در خصوص تاریخ دچار اشتباه شده اید ... ما بسیار قبل از سال 1979 یعنی از سال 1953 و کودتای 28 مرداد با ایران در جنگ هستیم. آنها در سال 1979 تنها پاسخ ما را دادند. مشکل ما آن است که به کارهایی که خودمان کرده ایم، توجهی نداریم».
اگر چه شاید برخی تصور کنند دوران کودتاها و دولت های نظامی گذشته، اما طرح مکرر موضوع کودتای 28 مرداد در مطبوعات و رسانه های تصویری و شنیداری جهان نشان از تاثیر و ابعاد تلخ این واقعه با وجود گذشت بیش از 6 دهه از آن دارد.
کسانی که سال 32 را تجربه کرده اند، اختلاف میان ملیون و مذهبیون و ضعف نیروهای مردمی را زمینه ساز دخالت بیگانگان می شناسند. این عامل به علاوه حوادث پس از کودتا مانند تعقیب و بازداشت گسترده فعالین و انقلابیون، ممنوعیت فعالیت احزاب مستقل، تعطیلی روزنامه ها، جریان وارونه سازی اخبار و اطلاعات و تحلیل های ساختگی برای توجیه شرایط جدید و پوشاندن دخالت نظامیان و بیگانگان فضای تیره و سیاهی را برای آزاداندیشان و انقلابیون به وجود آورد. پس از کودتا، آمریکا دولتی منعطف و تابع محض سیاست های دلخواه خود بر سر کار آورده بود و از آن حمایت می کرد تا پس از 25 سال و بروز انقلاب اسلامی، پرده از واقعیت برداشته شد. اگر چه دولت آمریکا پنجاه سال به طول انجامید تا به این دخالت اذعان کرد و اسناد آن را در اختیار افکار عمومی قرار دهد.
به این ترتیب کودتای 28 مرداد 32 در ایران نقطه عطفی شد که جوامع بر مبنای آن وقایع خود را ارزیابی و مقایسه می کردند. این واقعه و نیز کودتای آمریکایی علیه دکتر سالوادور آلنده در شیلی چنان در حافظه تاریخی مردم ایران و کشورهای دیگر جای گرفت که دانشجویان مسلمان پیرو خط امام نیز در سال 1358، تقابل آشکار دولت آمریکا با دولت نوپای برآمده از انقلاب اسلامی و ورود شاه مخلوع به آن کشور را نشانه هایی بر احتمال وقوع کودتایی دیگر تلقی کردند. همین تلقی سبب شد دست به اقدامی مهار کننده بزنند تا توجه نهادهای بین المللی و رسانه های جهانی را به مظلومیت مردم و خطر کودتا جلب کرده و مانع بروز فاجعه ای دیگر و تکرار تاریخ شوند.
امروزه بسیاری از ناظران بی طرف معتقدند کودتا علیه دولت دکتر مصدق در سال 1953 برای توجیه سیاسی و حقوقی واقعه اشغال سفارت آمریکا در سال 1979 کافیست. اگر کودتایی در پیشینه تاریخ مردم ایران رخ نداده بود، دانشجویان مسلمان پیرو خط امام دلیلی برای نگرانی از تکرار تاریخ و استدلالی برای اقدام خود نداشتند. بی شک تایید امام خمینی و انقلاب دوم خواندن آن نیز با توجه به همین سوابق تاریخی بوده است.
البته از دیگر تجارب تاریخی وضعیت کنونی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام است که به دنبال چرخش جدی در فضای سیاسی کشور طی سال های اخیر، نه تنها دیگر عضو دولت و مجلس نیستند بلکه بسیاری از ایشان در بند و یا محدودیت فعالیت به سر می برند و قابل توجه اینکه گاهی به نظر می رسد تلاشی در حال وقوع است تا چهره های موثر در جریان انقلاب دوم را خدشه دار کنند؛ شاید توجیه کننده وضعیت فعلی آنها باشد. از جمله تحلیل گران نوینی که از موضع دفاع از انقلاب در میان ارزیابی های خود به نوعی واقعه 13 آبان را زیر سوال می برند و گاه تا آنجا پیش می روند که آن را به توطئه امریکا نسبت می دهند. حالا چرا باید امریکا دست به اقدامی بزند که به عنوان یک ابرقدرت نزول کرده و منافعش در سراسر جهان با برانگیختن موجی ضد امریکایی در خطر قرار گیرد؟!
شاهد این تحلیل های نوین از جمله کتابی است که در بهار سال جاری در قم منتشر شده است. در صفحاتی از این کتاب که به مسئله اشغال سفارت آمریکا پرداخته، با استناد به سخنان کارشناسان امریکایی نقش و حضور منافقین را در جریان اشغال سفارت و سپس نگهداری گروگان ها پر رنگ توصیف کرده است.
اینگونه تحلیل ها که از گوشه و کنار این روزها زیاد شنیده می شود بیانگر وجود جریانی است که برای حفظ موقعیت خود، تخریب وجهه رقیب و تحریف تاریخ را دنبال می کنند. هر چند این رقیب دانشجویانی باشند که ایران را از خطر کودتایی چون کودتای 28 مرداد 32 رهانیدند. این سنت تاریخ است که آزادیخواهان و حق طلبان مقابل سلطه گری و استبداد می ایستند و سلطه گران نیز همواره به دنبال خاموش کردن صدای مردم هستند.
خانم ابتکار عزیز
ReplyDeleteشما در صف دانشجویان پیرو خط امام بوده اید و سفارت آمریکا را اشغال کردید، نبابراین با همه خوبی هایتان نمی توانید بی طرف باشید و منصفانه به این واقعه نگاه کنید. البته که از دیدگاه مجریان، آن اتفاق درست و ثواب بود. هیچ کس نمی تواند ان واقعیت را کتمان کند. اما جریانات پشت پرده همه شما و همه ما را بازی داده بود و بازی می دهد. نقش روسها و ... را در تحریک و تهییج حوانان پاک انقلابی نادیده نگیرید. شما و امثال شما جوان بودید و گرم و البته انقلابی و پاک. اما حرامزاده هایی در گوشه و کنار دنیا بودند و هستند که خیلی خوب بلد هستند با این احساسات پاک چگونه بازی کنند