رمضان؛ تغییر شیوه زندگی

  ‎ ٢۱ امرداد ۸٩

نیاز به اصلاح شیوه زندگی کنونی بشر یکی از مهم ترین مباحث مطروحه در مجامع بین المللی در سال های اخیر بوده که بسیاری آن را مرتبط با تحقق توسعه پایدار می دانند. در این مجامع اشکالاتی که بارها به شیوه زندگی انسان یا Life Style وارد می شود عمدتا در مواردی چون مصرف گرایی، تخریب محیط زیست، تضییع حقوق بشر، کاهش حس خوشبختی و شادی درونی است. این اشکالات خود موید ضرورت تغییر و اصلاح دائمی در جوامع به سوی وضعیت مطلوب است.  

روزمرگی و در نتیجه آن بی تفاوتی نسبت به بسیاری از شئونات زندگی زودگذر یکی از آفات دوران کنونی محسوب می شود که حاصل آن در خیلی از موارد یاس و نا امیدی است. به خصوص اینکه در چنین عرصه ای بسیاری از مردم در دستیابی به آرزوها و آمال خویش ناموفق می مانند و مسیر ناهمواری را پیش روی خویش می بینند.  

پس تغییر و اصلاح در شیوه زندگی از عادات روزمره به رفتارهای متفاوتی که نظم خشک همیشگی را تغییر دهد، کاری لازم است و می تواند زمینه ساز خروج از شرایط رکود، یاس و ناامیدی باشد.

«رمضان» از این منظر یک خرق عادت است که روزمرگی را متوقف می سازد و سازی نو می زند.

برای انسان امروز که ناگزیر گرفتار مناسبات مادی زندگی خویش است و در این گیرودار گاه روح را به کلی فراموش می کند، رمضان فرصتی است برای ایستادن، نگاهی به خود و خدای خویش انداختن و «تغییر» در روشی که او را در خود استحاله کرده است.

«رمضان» تمرین صبر است در فرازهایی که گاه انسان را به فرسودگی می کشاند و تمرین استقامت است در نشیب هایی که افسردگی در پی دارد.

«رمضان» فرصتی است برای احیای خویش با معنویت، و زمانی برای خلوت با قرآن که امروز بیش از هر زمانی مظلوم و محجور واقع شده و به دلیل اشتغالات دست و پا گیر یا برداشت های ناصحیح، در زندگی مسلمانان کم رنگ و بی رنگ شده است. رمضان فرصت می دهد تا بتوان برچسب ها و پیرایه های کج فهمی را با مراجعه به قرآن و یافتن فاصله بین عمل تا گفتار، زدود.  

«رمضان» فرصتی است برای انتخابی متفاوت؛ غیر از آنچه غریزه و عادت بر ما تحمیل می کند و اینگونه است که تمرین می کنیم تا چگونه بر «تغییر» پای فشاریم.

«رمضان» زمانی برای بازیابی اراده و شجاعت و نشان قدرت و توان و عزت انسان است... و انسان روزه دار بیش از هر چیز از دروغ و ظلم و عهدشکنی بیزار است.