نور و خاموشی

در فراز و نشيب زندگي و افت و خيز روزگار گاهي عبور از مسيرهاي دشوار و تاريك اجتناب ناپذير مي شود. يعني مسيري غير از آن باقي نمي ماند و پوینده آن مسير جهت گيري و قطب نما و راه را از حقیقت و نور درون جستجو مي كند. حقيقت آن نور را در درون خودشان می جوید، شايد آن روشني درون راه آن فرد و حتي راه ديگران را روشن كند. اين موج و حس مثبت عامل مهمی برای پشت سرگذاشتن دشواری ها و حرکت به جلو است.

اما تلاش براي خاموش كردن نور حقيقت  نیز جدي است،‌ دروغ، فريب، تهمت و خيانت در امانت و عدم وفاي به عهد همه تلاش هائی برای  خاموشي نور حقیقت بوده است. 

 خداوند چه زیبا در سوره صف می فرماید: يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ/ مى‏خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند و حال آنكه خدا گر چه كافران را ناخوش افتد نور خود را كامل خواهد گردانيد (سوره صف آيه 8)

علامه طباطبائی می فرماید: مى‏خواهند نور خدا را خاموش كنند، ليكن خدا ايشان را به مقصدشان هدايت نمى‏كند، بلكه نور خود را تمام و دين خود را بر همه اديان غلبه مى‏دهد. پس معناى اينكه فرمود: "يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ" اين است كه كفار پنداشته‏اند نور خدا مانند نور شمع است كه با يك پف خاموش گردد، و همين كه آن را سحر بخوانند نورش خاموش گشته، رابطه‏اش با خدا قطع مى‏شود. ولى در پندار خود خطا كردند، چون دين، نور خداست كه به هيچ وجه خاموشى نمى‏پذيرد، نه تنها خاموش نمى‏شود كه خدا تماميت آن را اراده كرده، هر چند كه كافران كراهت داشته باشند.

يعني با دهان که مهم ترین فعل آن سخن گفتن است و گفته هایي كه همان دروغ، شاناژ، تهمت و تخريب مي تواند باشد برای کتمان حقیقت تلاش می کنند. امروز این مفهوم در ابعاد وسیع تر، می تواند از مفهوم رسانه هم  تلقي شود؛ رسانه ای كه مخاطبان گسترده دارد اگر دروغ بگوید تلاش کرده نور درون انسان ها را خاموش کند. همچنین تلاش هاي حقيقت جويانه و انگیزه های ظلم ستيزانه را خاموش کرده و با دروغ، عدالت جويي را كه حس و نوري درون زاست بی فروغ سازد.

تلاش براي خاموشي نور خدا زماني كه ابزار ارتباطي، رسانه و شخصيت هاي ذي نفوذ باشند داراي پيچيدگي بيشتري است؛ به خصوص زماني كه از ابزاري به ظاهر از جنس دين و معنويت هم استفاده شود: وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ  و خداوند نور خودش را مداوم  و آشكار مي كند ولو اينكه كافران (كسانيكه كه حقيقت را مي پوشانند) ناراحت باشند.

يعني مي خواهند نور خداوند را خاموش کرده و در جهت ابقا و استمرار تاريكي تلاش کنند، ولي در نهايت خداوند نور حقيقت را آشكار و پايدار مي كند. حتی اگر كافران اكراه داشته باشند. این وعده خداوند است، گر چه مدتی به طول بیانجامد ... و خداوند در وعده خود صادق است.