نمایشگاهی خلوت

اصحاب رسانه به خصوص جوان ترهایشان محبت داشتند و من و همراهم را که برای دیداری کوتاه به نمایشگاه مطبوعات رفته بودیم، از این غرفه به آن غرفه می بردند. از آنجا که وقتم محدود بود و برای بازدید از چند غرفه برنامه ریزی کرده بودیم، ابتدا کمی مقاومت نشان دادیم اما خیلی زود فهمیدیم که مقاومت بی فایده است و این لطف و محبت را باید با حضوری هر چند کوتاه  پاسخ گفت.

در بیشتر غرفه ها هم خبرنگاران آماده بودند تا چند سوال و جواب داشته باشند. در میان آن هیاهو البته توانستیم به چند غرفه مورد نظر مثل روزنامه های شرق، مردم سالاری، فرهیختگان، خبرگزاری مهر و مجلات نسیم بیداری و آیین سری بزنیم. در مصاحبه با خبرگزاری مهر گفتم که خبرنگاران یکی از آسیب پذیرترین اقشار جامعه ما هستند و باید مورد حمایت قرا ر گیرند.

در غرفه آیین، پس از اینکه یکی از دوستان گفت به مجله چلچراغ اجازه حضور ندادند، از بچه های آیین پرسیدم: راست بگویید، شما چه کار کردید که اجازه دادند؟ مشکوک می زنید ها ...

ولی ... مثل اینکه چشمشان زدم. روز بعد، غرفه آیین را بستند!

در غرفه ایونا - خبرگزاری زنان - وقتی از برگزاری همایشی برای تقدیر از زنان خبرنگار جهان اسلام خبردار شدم، تاکید کردم که این خبرگزاری می بایست به وضعیت خبرنگاران زن ایرانی نیز توجه ویژه ای داشته باشد و وقتی خبرنگار مومن، با سابقه و خوشنامی چون بدرالسادات مفیدی گرفتار می شود حداقل از زاویه صنفی در حد درج یک خبر به انعکاس واقعه بپردازد.

در غرفه ایکنا – خبرگزاری قرآنی ایران – نیز به عطش جوانان امروز نسبت به حقایق قرآنی اشاره داشتم  و خطری را گوشزد کردم که به واسطه عدم ارایه این حقایق به زبان حال جامعه جوان ایرانی، تیشه به ریشه اعتقادات نسل فردا می زند.

نمی دانم چرا هیچ کدام از مصاحبه های دو مورد اخیر منعکس نشد ... شما می دانید؟

البته یک وقت فکر نکنید که علتش ربطی به جامعه تک صدایی و چند صدایی و آزادی مطبوعات و خودسانسوری و این جور حرف ها دارد ها ... بیخود می گویند، همه چیز خوب است...

در غرفه پانا تخته سیاهی را گذاشته بودند تا بر روی آن یادگاری نوشته شود. بر روی تخته نوشتم: اميدوارم دانش آموزان و دانشجويان عزيز هرگز از تلاش براي دانش خسته نشوند و معلمان نيز عرصه را براي پرسش آزادانه دانش آموزان فراهم کنند چون دستيابي به دانش در سايه اميد ، تلاش و آزادي امکان پذير است.

آخرین بخش بازدید، حضور در میان غرفه های دانشجویی بود. با همان صفای دانشجویی و البته غریبانه ... جای بعضی رسانه ها هم خالی بود مثل ایلنا و آنها که تعطیل شده اند.

نمایشگاه خلوت بود. خیلی خلوت تر از سال های پیش.