تا بوده، همین بوده

  ۱٩ خرداد ۸٩

،

سیل محکومیت حرکت ناشایست و نسنجیده عده ای اخلال گر در سخنرانی حجت الاسلام سید حسن خمینی نوه گرامی امام خمینی در سالگرد رحلت و در کنار مزار ایشان، از روز جمعه تاکنون همچنان ادامه دارد. همان طور که انتظار می رفت هیچ فرد یا گروهی از این حرکت دفاع نکرده و همگان اعم از اصولگرا و اصلاح طلب این اقدام غیراخلاقی را محکوم کردند. چرا که کسی تردیدی در مغایرت این اعمال با اصول مسلم اخلاقی و دینی ندارد.

حتی مرتکبین نیز جرات دفاع از اقدام خود را نداشته و تنها سعی کردند با طرح موضوع کذب درگیری فیزیکی میان وزیر کشور و نوه امام بعد از پایان مراسم، فضا را مبهم و پر گرد و غبار کرده تا افکار عمومی از مظلومیت سید حسن خمینی منحرف شود. کاری که در مسئله پاره کردن عکس امام و حوادث تلخ روز عاشورا به دنبال آن بودند.

البته تاریخ کم از اینگونه رفتارها ندیده و خط انبیاء و صالحین و سادات همواره گرفتار چنین جریاناتی بوده است؛ چنانچه سید حسن خمینی نیز در سخنرانی خود به این موضوع اشاره کرده و گفت: «تا بوده، همین بوده».

این ماجرا یک بار دیگر آخرین سخنان آیت الله توسلی در جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام را – در آخرین لحظات زندگی اش – یادآور می شود. مروری بر آن سخنان نشانگر سرآغازی است که روز جمعه 14 خرداد ماه 1389 به اوج خود رسید و در واقع هشداری جدی به وقوع چنین رخدادی بود.

مرحوم آیت الله توسلی آن روز ناطق پیش از دستور بود و در بخشی از سخنانش گفت: «با تاسف از این که در ایام دهه فجر که - از روز ورود حضرت امام تا 22 بهمن روز خوشحالی ملت ایران است و همه به یاد امام  بودند - جای تاسف است که در چنین ایامی به بیت رفیع حضرت امام آن طور اهانت ها و تهمت ها و دروغ پردازی هایی شد که حتی رادیوهای بیگانه هم کلمات این سایت را نقل کرده‌اند. همانطور که حضرت عالی (هاشمی) فرمودید ما نمی دانیم که چه کسی هست اما متوجه می شویم که یک دستی در کار است که بیت امام و شخصیت های مبارز اسلام را که به انقلاب دلبستگی داشتند، آنها را از صحنه خارج کنند. آقای حاج حسن آقا خمینی دو تا مطلب ذکر کرد که حالا از منشاء آن هم، یک خوابی که ایشان دیده بودند را بگویم. حدود دو ماه قبل، بعضی از بزرگان اطلاع دارند، ایشان گفتند که من خواب دیدم امام به من فرمودند که: حسن من را دارند از این خانه بیرون می کنند. گفتم: آقا چه کسی شما را از این خانه بیرون می کند؟

باز خواب دیدم (دوباره) که امام فرمودند: حسن من را دارند از این خانه بیرون می کنند، تا سه مرتبه من این خواب را دیدم .

البته من نمی گویم که خواب حجت است، اما گاهی خواب هایی است که انسان از آنها چیزهایی را متوجه می شود. من در کلمات حضرت امام  مطالعه می کردم و دیدم که این پیش بینی را خود امام کرده است در تاریخ 23 آبان 61 که: این جانب هیچ گاه میل نداشتم و ندارم که درباره نزدیکان خود سخنی بگویم یا دفاع کنم. لیکن علاوه بر آنکه در پیشگاه مقدس حق (جل وعلی) مقصر و مجرم هستم و از درگاه متعال است امید عفو و بخشش دارم و تمام سرمایه ام اعتراف به تقصیر و عذر از آن است و نزد مسلمانان و ملت عزیز نیز اعتراف به قصور، تقصیر و از آنان امید عفو و طلب آمرزش دارم؛ اما درپیش گروه هایی و اشخاصی گناهانی نابخشودنی دارم (از نظر این گروهها) و احتمال قوی می دهم که پس از من برای انتقام جویی از من به بعضی از نزدیکان و دوستانم تهمت ها که من آن ها را ناروا می دانم، بزنند و به آتشی که باید مرا بسوزانند آنان را بسوزانند و احیانا به صورت دفاع از من انتقام مرا از آنها بگیرند».

این مطلب را نه امروز که در 30 بهمن 88 طی یادداشتی در وبلاگم عنوان کردم. ولی نمی دانستم که خیلی زود ناچار از بیان و یادآوری دوباره آن خواهم شد... افسوس که «تا بوده، چنین بوده»... و صد افسوس که «هنوز بیست سال از رحلت امام(ره) نمی گذرد که» ...