Tuesday, May 13, 2014

امام علی (ع)؛ نماد اعتدال و روشن بینی

امروز صبح در توییترم درباره امام علی (علی) نوشتم: «در دنیای ظلم و خشونت، مظهر عدالت و عطوفت بود و در وادی افراط گری و تحجر، نماد اعتدال و روشن بینی».  
ما دوره ای از تاریخ بشر را طی می کنیم که با وجود پیشرفت های چشمگیر، رشد علم و تکنولوژی و تحولات عظیم صنعتی همچنان آلام و دردهای بشر تسکین نیافته است. انسان همچنان گرفتار جنگ و خشونت گرایی، فقر و گرسنگی، افراط گری و تحجر و نیز تخریب شدید محیط زیست و ذخایر طبیعی جهان بوده و بسیاری از این مصائب البته ناشی از ناکارآمدی نظام های مدیریت، حکومت ها و رهبران دنیا ارزیابی می شود.
این شرایط، انسان های حقیقت طلب و دوست داران آرمان های بشری را نگران و سرگردان کرده است. آنها اندیشه می کنند که آیا امیدی هست؟ آیا می توان چشم اندازی برای رهایی از این وضعیت متصور شد؟ آیا الگوهایی را می توان یافت که ارواح خسته نسل کنونی و اسیر خشونت و افراط گرایی و تحجر را آزاد کند و به افق نامحدود عزت و آزادگی هدایت کند؟ آیا کسی حرفی برای گفتن دارد تا انسان را از  خواری و خفتی که به اشکال مختلف گرفتار شده، رها سازد؟
به این پرسش، کسانی که درباره شخصیت علی ابن ابیطالب مطالعه کرده و در سرسبزی باغ اندیشه و عمل او کاوش داشته اند، پاسخ مثبت می دهند. اخلاق و رفتار و منش امام علی امروز نیز راهی را برای جستجوگران حقیقت است؛ جستجوگرانی که از اسارت در ظواهر، مفاهیم زودگذر، منفعت طلبی، ریاکاری، چاپلوسی و قدرت پرستی بیزارند. برای بسیاری، علی (ع) الگوی گذر از همه این دشواری هاست. باید از آموزه هایش درس گرفت و فاصله ها را با شخصیتش کم کرد. در این صورت است که می توان به دین راستین به دور از افراط و تفریط، تحجر و واپس گرایی و پیرایه های زشتی که به دامنش بسته اند، دست یافت.   
مطالعه کتاب امام علی ابن ابی طالب نوشته عبدالفتاح عبدالمقصود با ترجمه مرحوم آیت الله محمود طالقاني توصیه می کنم.

No comments:

Post a Comment