سال نو؛ امیدهای نو

اول فروردین 94

سلام بر همه دوستان

نوروز به تعبیری بيداري از خواب زمستان است؛ بازگشت از خوابی عمیق و گاه شبیه مرگ. طبیعت اما قادر است از مرگ بازگردد و دوباره زندگی کند و انسان هایی که می توانند به طبیعت نزدیک شوند و با آن هم ذات پنداری کنند، این تحول را بهتر درک می کنند. اینکه همواره باید زنده و متحول شد و برای اینکار بهترین فرصت نوروز است. اگر اهل اصلاح باشیم عید مهلتی دوباره است؛ باید با طبیعت همراه شد و فقط نظاره گر بهار نبود بلکه آن را منشاء ورود دوباره نشاط و زندگی دانست.

تردیدی نیست که اگر تخريب و نابودي طبيعت به دست انسان صورت مي گيرد، نجات طبيعت نیز می تواند در دوستی با آدمی تحقق یابد. انسان نوروزي يعني کسی كه خود را با عالم خلقت و حيات هماهنگ كرده، زشتي و پليدي را کنار زده و خویش را با جریان طبیعی زندگي هم جهت كرده باشد؛ اين همان تسبيح است. اينكه با اراده خالق خلقت هم جهت شویم، از آن انرژي و حركت گیریم و جزیی از راز و رمز حیات و غیب شویم، ارتفاع گيريم، پرواز كنيم و از محدوديت ها، زنجيرها و اسارت نفس و خودخواهي رها شويم؛ رها مانند طبيعت، مانند درخت، مانند درنا، مانند گوزن، مانند ماهی، مانند كودكي ...

امید است سالی سرشار از تلاش برای داشتن محیط زیست و طبیعتی زنده و شاداب را پیش رو داشته باشیم.