با همه توجهی که دنیا در چند دهه اخیر به وضعیت زن داشته و تلاش هایی
که برای جبران گذشته و کاهش فاصله های جنسیتی براساس شاخص های انسانی صورت گرفته، هنوز
در بسیاری زمینه ها زنان و جایگاه آنان دچار چالش ها و تهدیدات جدی است. هنوز در حوزه
آموزش و بهداشت باید گام های بلندی برداشت، هنوز فقر رنگی زنانه دارد و هنوز در درگیری
های مسلحانه و خشونت زنان و کودکان بیشترین آسیب ها را می بینند. این در حالی است که
ظرفیت های عظیمی در زنان برای پیشرفت و اعتلا وجود دارد. به خصوص توانمندی زنان در
بذل محبت بلاشرط و ترویج دوستی، درمقابل دشمنی ها و درگیری ها آنها را صاحب توانی ذاتی
برای حل منازعات می سازد. این توان که بخشی از هوش عاطفی محسوب می شود و گوستاو یونگ
آن را آنیما می خواند، در مدیریت اختلافات سازمانی، تشکیلاتی و اجتماعی موفق عمل می
کند. همچنین می تواند در جهان کنونی که به طور روزافزونی به سوی مناقشه و خشونت می
رود، چاره و راهکار باشد.
در حوزه این بحث، شخصیت بی بدیل حضرت زهرا (س) و روش زندگی، عشق و فداکاری
های او نه فقط برای خانواده اش بلکه برای جامعه بشری مثال زدنی است. نشانه های این
منش و روش را می توان در تعبیرات به کار رفته در خطبه فدکیه دید. در شبه جزیره عربستان
و در دوران صدر اسلام این خطبه پیامی است که به مسجد مدینه محدود نمی شود و فراتر از
مکان و زمان به ما می رسد؛ پیامی ماندگار از انسانیت و آزادگی و محبت. به علاوه این
بانو مقاطع مختلف زندگی اش را با رازهایی همراه کرد تا آیندگانی که در پی کشف حقیقت
و راههای ناشناخته هستند، مسیرهای نوینی را بیابند.
ای کاش بیشتر زهرا (س) را بشناسیم و با بهره مندی از افکار متعالی اش
گره های کور زندگی امروز و اسارت در قفس نفس و خودخواهی و گم گشتگی در بیراهه ها را
کنار زنیم. الگوهای مورد نیاز امروز ما آنانی هستند که فراتر از زمان و مکان و نژاد
و مذهب و قوم، برای همه بشریت الهام بخش هستند. جامعه بشری نیز امروز به خوبی احساس
کرده است باید روحیه صلح و انسان دوستی را به جای خصومت و درگیری بنشاند.
No comments:
Post a Comment